Είναι τολμηρό –για άλλους, «χιλιοπαιγμένο»– να αναμετριέσαι με την… πολλή πραγματικότητα της Αθήνας.
Μιας πόλης που αποτελεί διαρκώς «θέμα» σε όλες τις τέχνες, όλες τις εποχές, με όλους τους αναβαθμούς της κλίμακας «συγκίνηση – αποστασιοποίηση». Η Αθήνα είναι ένα ανατροφοδοτούμενο και μοιραία ανεξάντλητο επίδικο.
Ο Πέτρος Ματζάκος έκανε πολλές βόλτες στην πρωτεύουσα και τα περίχωρά της. Εδώ και ένα χρόνο, «ξεκινάω –άλλοτε πολύ πρωί άλλοτε απόγευμα– και οργώνω την Αθήνα», όπως περιγράφει ο ίδιος κατά τη συνάντησή μας, την περασμένη Κυριακή, στον χώρο της έκθεσης, στην γκαλερί Genesis. Ο ζωγράφος, που έμαθε υπό τις φτερούγες του Μυταρά στην ΑΣΚΤ, έχει επιλέξει να απεικονίσει την «άσχημη», όπως λέει ο ίδιος, Αθήνα. Εργοστάσια και μάντρες στον Βοτανικό, γέφυρες λεωφόρων, κορυφογραμμές της πολυκατοικίας της αντιπαροχής, ο Πειραιάς, λίγη Θεσσαλονίκη και πολύ μπετόν.
Επί όλων αυτών, οι υποφωτισμένοι ορίζοντες. Το πολυτραγουδισμένο αττικό φως δεν είναι παρόν στις «Ανθρώπων πόλεις». «Προτιμώ τις πολύ πρωινές ώρες και τις απογευματινές, όταν σπάει το φως. Το μεσημεριανό φως της Αθήνας ισοπεδώνει επιφάνειες, χρώματα, ορίζοντες, φιγούρες. Δεν το αντέχω», αναφέρει ο ζωγράφος.
Αυτό το αθηναϊκό ημίφως του Πέτρου Ματζάκου, με τις τέμπερες και τα λάδια που χρησιμοποιούνται για να δείξουν ό,τι αφήνει πίσω του ένα ψιλόβροχο, μου θύμισε τις «Αστυγραφίες» του Αντώνη Στάβερη, του 2016.
Ο Στάβερης, με λάδι κι εκείνος, ανασύστησε ένα γνώριμο μεν αλλά υποφωτισμένο, συχνά νυκτερινό, υγρό τοπίο. Ισως οι δυο τους συνομιλούν, αν και όχι από την ίδια όχθη: το υγρό στοιχείο του Στάβερη είναι βαρύ και ασήκωτο, ενώ του Ματζάκου έχει διαρκή «κίνηση». «Αυτή η κίνηση, με την οποία πάλλεται η πόλη, με ενδιαφέρει πολύ», λέει ο Ματζάκος.
Στην προβοκατόρικη ερώτηση «γιατί όχι φωτογραφία;» ο ζωγράφος απαντά: «Για να έχω τα δικά μου χρώματα, το φως που θέλω εγώ. Εχω… ψηλώσει τον πύργο του Πειραιά, έχω… μεταφέρει κτίρια στα Πατήσια – αυτό μου δίνει η ζωγραφική μου, την ελευθερία να ξαναφανταστώ την πόλη. Κι ας μην έχω “καθαρές” γραμμές όπως μια φωτογραφία. Η αίσθηση είναι το ζητούμενό μου».
Ο Πέτρος Ματζάκος γεννήθηκε στη Νάξο το 1960. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητή το Δημήτρη Μυταρά. Το 1999 αποφοίτησε με άριστα. Σπούδασε αγιογραφία στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στο εργαστήριο του Κ. Ξυνόπουλου. Είναι απόφοιτος της Μαρασλείου Παιδαγωγικής Ακαδημίας και του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ατομικές Εκθέσεις
2008, «motorships…», Αίθουσα τέχνης «Ερμούπολη»,Ερμούπολη,Σύρος.
2006, «ξύλινα σκαριά» , Γκαλερί της Έρσης,Αθήνα
Συμμετοχή σε Ομαδικές Εκθέσεις
2010, «Opening», Gallery Art πρίσμα, Πειραιάς.
2010, «Χριστουγεννιάτικο μπαζάρ τέχνης», BONIKOS GALLERY, Αθήνα.
2010, «…παραμύθι ν’ αρχινήσει», Γκαλερί Εικαστικές Αναζητήσεις, Αθήνα.
2010, «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ», Gallery Art πρίσμα, Πειραιάς.
2009, «η ανθρώπινη μορφή στην τέχνη», ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, Αθήνα.
2009, «Christmas exhibition in Piraeus, low prices», Art Πρίσμα, Πειραιάς.
2009, «Christmas Bazaar, Little Treasures», BONIKOS GALLERY, Αθήνα.
2009, «Erotika», Art Πρίσμα, Πειραιάς.
2009, «Θαλασσινή Πανδαισία», BONIKOS GALLERY, Αθήνα.
2008, «BAZAAR 2008 LOW PRICES», Art Πρίσμα, Πειραιάς.
2008, «Οι γειτονιές του Πειραιά», Μουσείο του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
2008, «To φως της καρδιάς μας», Πινακοθήκη ψυχάρη, Αθήνα.
2008, «Από την Πύλο στο Πεκίνο με μοτοσυκλέτα»,Οι δρόμοι της ελιάς2008,Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
2008, «Το γυμνό στη νεότερη ελληνική τέχνη»,Γκαλερί της Έρσης, Αθήνα.
2008, «xefantoma»,Art πρίσμα, Πειραιάς.
2007, «Θάλασσα- θάλασσα»,Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
2007, «δια-ροές2007»,Αθήνα
2007, «Γυναίκες»,Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
2007, «Χαρταετοί»,Art πρίσμα, Πειραιάς.
2007, «1500+1», Art πρίσμα, Πειραιάς.
2006, «Έρως-Μύθος-Θάνατος»,Γκαλερί της Έρσης, Αθήνα.
2006, «Μυστικός Δείπνος», Γκαλερί της Έρσης, Αθήνα.
2006, «δια-ροές 2006», φεστιβάλ νέων καλλιτεχνών, Μετρό Σύνταγμα, Αθήνα.
2005, «Το Δαχτυλίδι», Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
2005, «Η Τέχνη πάει σχολείο», Γκαλερί Έκφραση, Αθήνα.
2005, «Μουσικές πινελιές», Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
2004, «Προσιτές διαδρομές στην εικαστική ενδοχώρα», Πινακόθηκη Ψυχάρη, Αθήνα
2004, «Ανθρώπινες φιγούρες», Γκαλερί της Έρσης, Αθήνα.
2003, «Ολυμπιακό Ιδεώδες», τηλεόραση του ALPHA, Αθήνα.
2002, «Ο Δρόμος για τα μετάλλια», Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
2002, «100 PORTRAITS» παγκόσμια έκθεση πορτραίτου, Χαϊδελβέργη Γερμανίας.
2002, «2004: Αναζητώντας την Ολυμπιακή Ιδέα» Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας
2002, «Εικαστική Διαδρομή», Πινακοθήκη Ψυχάρη, Αθήνα.
1999, Έκθεση Αποφοίτων της Α.Σ.Κ.Τ., «Εργοστάσιο» Α.Σ.Κ.Τ., Αθήνα.
1998, «Ορίζοντες», Τελειόφοιτοι του Α’ εργαστηρίου της Α.Σ.Κ.Τ., Πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη, Αθήνα.
1997, Heineken Art, «Εικαστικά και Δημόσιος χώρος», Πολιτιστικό κέντρο Μελίνα Μερκούρη, Αθήνα. .
1996, Heineken Art, «100 χρόνια κινηματογράφος», Πολιτιστικό κέντρ Μελίνα Μερκούρη, Αθήνα.
1996, «Σιδηρόδρομος και Περιβάλλον» Ο.Σ.Ε.,Αθήνα
1995, ομαδική έκθεση ζωγραφικής, Μορφωτικό κέντρο Κτηματικής Τράπεζας, Αθήνα.
1995, «εικαστική φωτογραφία», Γκαλερί Ειρμός, Θεσσαλονίκη.
1993, «εικαστική φωτογραφία», Γκαλερί Κρεωνίδη, Αθήνα.
Διακρίσεις
2003, Βράβευση σε διαγωνισμό της τηλεόρασης του ΑLPHA, με τίτλο «Ολυμπιακό Ιδεώδες».
2002, Εκπροσώπηση της Ελλάδας στην παγκόσμια έκθεση πορτρέτου με τίτλο, «100 PORTRAITS», με συμμετοχές όλων των χωρών-μελών της Διεθνούς Ένωσης Πλαστικών Τεχνών, στη Χαϊδελβέργη της Γερμανίας.
2002, Συμμετοχή στην έκθεση, «2004: Αναζητώντας την Ολυμπιακή Ιδέα», του Δήμου Αθηναίων, στη Δημοτική πινακοθήκη της Αθήνας μετά από ανοιχτό διαγωνισμό.
Πέτρος Ματζάκος, «Ανθρώπων πόλεις». Γκαλερί Genesis. Χάρητος 35, Κολωνάκι. Εως τις 9 Δεκεμβρίου.
Πηγή: kathimerini.gr
