Στη συγκέντρωση υπογραφών, ως μέτρο άσκησης επιπλέον πίεσης, προχωρούν οι κάτοικοι των Τοπικών Κοινοτήτων Γαλήνης και Εγγαρών, στην προσπάθεια τους να αποτρέψουν την τελική έγκριση και χρηματοδότηση εγκατάστασης μονάδας αφαλάτωσης στη θέση «Αμμίτη-Κλατζιά», καθώς και μεταφοράς του αγωγού απόρριψης του αλμολοίπου στη θέση «Πνιγμένου».
Οι κάτοικοι – ομόφωνα – διαμαρτύρονται για την επιλογή της περιοχής τους, καταγγέλλοντας ότι η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων στηρίχθηκε αποκλειστικά στην επιλογή μιας «φθηνής λύσης» και αγνόησε επιδεικτικά τη λογική της βιώσιμης ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά και το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης τους όσων ζουν και δραστηριοποιούνται επαγγελματικά στα δυο χωριά.
Υποστηρίζοντας ότι το συγκεκριμένο έργο είναι «μη αναγκαίο στην παρούσα φάση» και «ακατάλληλο καθώς προκαλεί περισσότερο μειονεκτήματα παρά οφέλη» και δεδομένου ότι η Νάξος διαθέτει έναν πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα και έργα υποδομής που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν υδατική αυτονομία στο νησί, οι κάτοικοι ζητούν την άμεση ανάκληση της σχετικής απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και κυρίως την έμπρακτη και ουσιαστική στήριξη των χωριών τους.
Αναλυτικά, το κείμενο διαμαρτυρίας των κατοίκων των Τ.Κ. Γαλήνης και Εγγαρών έχει ως εξής:
Προς πάσα αρμόδια Κεντρική, Περιφερειακή, Δημοτική, Δικαστική και Εισαγγελική Αρχή.
Κοινοποιείται, επίσης, σε περιβαλλοντικές και οικολογικές οργανώσεις δραστηριοποιούμενων στην περιοχή της Νάξου και Μ.Κ.
Συλλογική διαμαρτυρία κατά της δημιουργίας μονάδας αφαλάτωσης στον Αμμίτη
Οι κάτοικοι των Τ.Κ. Γαλήνης και Εγγαρών:
*Στον απόηχο των δύο ανοιχτών συζητήσεων που έλαβαν χώρα στις 22 Μαρτίου 2019 στο χωριό των Εγγαρών και στις 24 Απριλίου 2019 στο χωριό της Γαλήνης με τη μαζική συμμετοχή των κατοίκων αλλά και την παρουσία εκπροσώπων του Δήμου και των δύο Κοινοτήτων,
*Λαμβάνοντας υπόψη ενός πλήθους αναρτήσεων στους επίσημους λογαριασμούς και των δύο χωριών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με τις οποίες εκφράζονται σχεδόν σε καθημερινή βάση οι μεγάλες ανησυχίες, οι φόβοι και η ανασφάλεια των κατοίκων ενόψει της από 19 Φεβρουαρίου 2019 δημοτικής απόφασης για εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης νερού στη θέση «Αμμίτη-Κλατζιά» και μεταφοράς του αγωγού απόρριψης του αλμολοίπου στη θέση «Πνιγμένου», και
*Δεδομένου ότι δυνάμει της προαναφερόμενης απόφασης η διαδικασία της αδειοδότησης του εν λόγω έργου έχει προχωρήσει στη Φάση Β και συγκεκριμένα βρίσκεται στο στάδιο της εκπόνησης μελέτης με τίτλο «Μελέτη χωροθέτησης και αδειοδότησης αφαλατώσεων νήσων Νάξου», η περαίωση της οποίας έχει παραταθεί ως τις 22 Σεπτεμβρίου 2019,
Επιθυμούμε να παρέμβουμε στην αποφασιστική διαδικασία για την τελική έγκριση και χρηματοδότηση του επίμαχου έργου και να διατυπώσουμε τις θέσεις μας οι οποίες συνοψίζονται ως εξής:
- Διαφωνούμε ομόφωνα με την υπ’αρ.24/19-2-2019 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία επιλέγεται η περιοχή Αμμίτης – Κλατζιά για την χωροθέτηση εγκατάστασης μονάδας αφαλάτωσης δυναμικότητας 5.000μ³ ημερησίως, σύμφωνα και για τους λόγους που αναφέρονται στην «Έκθεση Τεχνικής – Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης Διαθεσίμων Θέσεων», την οποία συνέταξε ο Γεωλόγος-Μελετητής Περιβάλλοντος κ. Ιωάννης Λιαλιάρης. Αντιθέτως, επικροτούμε και συμφωνούμε ομόφωνα με το κείμενο του κ. Δημήτρη Μαρούλη, Ομότιμου Καθηγητή στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών με τίτλο «Μόνιμη Μονάδα Αφαλάτωσης στη Νάξο: Άγνοια, Ψηφολαγνία, ή πελατειακές σχέσεις;» σύμφωνα με το οποίο καταρχήν δεν θα έπρεπε να γίνεται καν λόγος για ύδρευση με τη μέθοδο της αφαλάτωσης στη Νάξο συνοπτικά για τους παρακάτω λόγους:
*Η Νάξος έχει πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα.
*Στη Νάξο υπάρχουν ήδη έργα υποδομής που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν υδατική αυτονομία στο νησί (Λιμν. Εγγαρών, Φρ. Φανερ/νης).
*Δεν υφίσταται στην παρούσα φάση ενόψει και της μεγάλης φετινής βροχόπτωσης καμία ανάγκη για την εφαρμογή της μεθόδου της αφαλάτωσης στη Νάξο.
*Η αφαλάτωση εάν πραγματοποιηθεί στη συγκεκριμένη θέση θα επιφέρει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στον τόπο οι οποίες αναλύονται στο παραπάνω κείμενο.
2.Καταγγέλλουμε ότι το ανώτατο όργανο του Δήμου Νάξου με την ανωτέρω απόφασή του δεν φαίνεται να προτείνει ούτε να επιδιώκει κάποιο «υπέρτερο δημόσιο συμφέρον», το οποίο να δικαιολογεί τη διατάραξη του περιβάλλοντος από την οποία απειλείται πλέον ανοιχτά και άμεσα η περιοχή του Αμμίτη. Αντιθέτως, η απόφαση φαίνεται να στηρίζεται αποκλειστικά στο επιχείρημα ότι λύση Αμμίτης είναι οικονομικά πιο συμφέρουσα έναντι της λύσης ΚΤΕΟ αναφέροντας αυτολεξεί ότι «η εγκατάσταση της μονάδας αφαλάτωσης στη θέση αυτή, συνεπάγεται μικρότερα κόστη λειτουργίας – κυρίως σε ότι αφορά την άντληση του θαλασσινού νερού – καθώς και μικρότερα κόστη κατασκευής σε σχέση με τη θέση ΚΤΕΟ, δεδομένου ότι – με τη χωροθέτησή της παρακείμενα του ταχυδιυλιστηρίου χρησιμοποιούνται οι υφιστάμενες υποδομές προκειμένου το παραγόμενο νερό να διοχετεύεται απευθείας στο δίκτυο (κεντρικός αγωγός)». Ως γνωστόν, τούτη η (μοναδική!) αιτιολογία είναι εξαιρετικά απαρχαιωμένη – στο βαθμό του επικίνδυνου – καθώς καταρρίπτει κάθε εθνική προσπάθεια και σύγχρονη διεθνή πρακτική περί «βιώσιμης ανάπτυξης». Συνεπώς, καταρχήν η ιδέα της ύδρευσης της Νάξου με τη μέθοδο της αφαλάτωσης, εφόσον τούτο είναι αναγκαίο για τον τόπο, είναι καλοδεχούμενη, αλλά υπό την προϋπόθεση ότι δεν επιβαρύνεται και a fortiori καταστρέφεται το περιβάλλον. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, όπως αναφέρει εύστοχα ο κ. Μαρούλης στο κείμενό τους, «[μ]εταξύ μιας μη τουριστικής, μη εποικισμένης και ανεκμετάλλευτης περιοχής στην οποία μόνο αιγοπρόβατα κυκλοφορούν (περιοχή ΚΤΕΟ) και μιας προσιτής και αμμώδους παραλίας με αναπτυσσόμενη τουριστική υποδομή (παραλία Αμμίτη)», ο Περιβαλλοντολόγος του Δήμου Νάξου προκρίνει, και το Δημοτικό Συμβούλιο επιδοκιμάζει, ως «ξεκάθαρη» λύση τη δεύτερη με γνώμονα το οικονομικό συμφέρον, ενώ με βάση της λογική της βιώσιμης ανάπτυξης θα προκρινόταν η θέση ΚΤΕΟ και τούτο διότι το έργο θα συνοδευόταν με την οριστική και αδιαμφισβήτητη ανάπλαση της περιοχής όπου βρισκόταν στο παρελθόν η μονάδα ΧΑΔΑ. Εξάλλου, ο Δήμος Νάξου δεν θα χρηματοδοτήσει το επίμαχο έργο με ίδιους πόρους, αλλά θα ανατρέξει στην αναζήτηση κάποιου ευρωπαϊκού κονδυλίου χρηματοδότησης. Οπότε, η επιλογή μίας «φθηνής» λύσης δεν θα έπρεπε να είναι αυτοσκοπός!
3. Αντιστεκόμαστε στο συστηματική περιορισμό των ατομικών μας δικαιωμάτων και ελευθεριών. Συγκεκριμένα:
Α) Αντιδρούμε στο γεγονός ότι συνεχώς πλήττεται το δικαίωμά μας στην αξιοπρεπή διαβίωση λόγω της στοχοποίησης της περιοχής μας από τον Δήμο Νάξου μας αφενός για την εγκατάσταση του ΧΥΤΑ και του βιολογικού καθαρισμού λυμάτων και αφετέρου με την υπεράντληση υδάτων από τον κάμπο των Εγγαρών με σκοπό την ύδρευση σχεδόν ολόκληρου του νησιού. Αυτό σημαίνει την περιθωριοποίηση της περιοχής μας μελλοντικά εάν συνεχιστούν τέτοιου είδους έργα αμφιβόλου περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης. Συνακόλουθα, διαμαρτυρόμαστε και για το γεγονός ότι υφιστάμεθα ανισότητες σε σχέση με άλλες περιοχές του Δήμου δεδομένου ότι κανένα από τα προαναφερθέντα έργα δεν είχε ανταποδοτικό χαρακτήρα.
Β) Καταγγέλλουμε ότι απειλείται άμεσα το δικαίωμα καθενός από εμάς για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και της συμμετοχής στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου μας δεδομένου ότι η πλειοψηφία από εμάς είμαστε εργαζόμενοι και δραστηριοποιούμαστε στον αγροτικό τομέα ή/και στον τουριστικό τομέα, οποίος αναπτύσσεται εξαιρετικά γρήγορα στις στη συγκεκριμένη περιοχή.
Σταχυολογώντας:
Το έργο της αφαλάτωσης στη θέση Αμίτης-Κλατζιά και απόρριψης του αλμολοίπου στη θέση «Πνιγμένου» συνιστά έργο:
*Μη αναγκαίο για τον τόπο στην παρούσα φάση.
*Ακόμη κι αν θεωρηθεί αναγκαίο είναι ακατάλληλο για τον τόπο καθώς προκαλεί περισσότερο μειονεκτήματα παρά οφέλη, ήτοι περαιτέρω επιβάρυνση της περιοχής μας και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής μας.
*Ακόμη κι αν θεωρηθεί αναγκαίο και κατάλληλο δεν είναι η λιγότερο επαχθής εναλλακτική μέθοδος ύδρευσης για τον τόπο δεδομένων των ήδη υπαρχόντων υποδομών υδατικής αυτονομίας του νησιού τα οποία παραμένουν ασυντήρητα και αναξιοποίητα.
Μετά ταύτα, ζητούμε:
*Την άμεση ανάκληση της υπ’αρ. 24/2019 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, και
*Τη στήριξη των χωριών μας από τους τοπικούς μας άρχοντες στον αγώνα που δίνουμε να προστατεύσουμε τις ζωές μας και να διατηρήσουμε τον τόπο μας αναλλοίωτο.
