Όπως κάθε χρόνο, οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940 ξεκίνησαν από το πρωί της Παρασκευής, 26 Οκτωβρίου και κορυφώθηκαν την Κυριακή, 28 Οκτωβρίου, με τη διεξαγωγή των μαθητικών παρελάσεων σε όλη την Άνδρο.
Φέτος, μέσα σε κλίμα συγκίνησης, πραγματοποιήθηκαν στο μνημείο Ηρώων της Χώρας τα αποκαλυπτήρια της εγχάραξης του ονόματος του Ανδριώτη Ανθ/γου Δημητρίου Γ. Ραΐση, πεσόντα στο Τεπελένι, στις 21/12/1940.
Η γαλανόλευκη σημαία είχε την τιμητική της και κυμάτιζε περήφανα στα δημόσια κτίρια, αλλά και στα μπαλκόνια των σπιτιών και των καταστημάτων. Από νωρίς το πρωί, πλημμύρισαν την ατμόσφαιρα οι χαρούμενες κωδωνοκρουσίες των Ιερών Ναών σε όλες τις περιοχές της Άνδρου και στη συνέχεια άρχισαν να καταφθάνουν συντεταγμένα μαθητές, σημαιοφόροι και παραστάτες των σχολείων, συνοδεία των δασκάλων και των καθηγητών τους.
Στη Χώρα Άνδρου, παρόντες στον Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου, όπου έγινε η τέλεση της επίσημης δοξολογίας, ήταν ο Δήμαρχος Άνδρου και δημοτικοί σύμβουλοι, Εκπρόσωπος της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, Εκπρόσωπος της Εθνικής Αντίστασης, ο Διοικητής Τάγματος Εθνοφυλακής, ο Διοικητής του Α.Τ. Άνδρου, ο Λιμενάρχης, ο Διοικητής του Πυροσβεστικού Σώματος και εκπρόσωποι του Συλλόγου Ναυτικών και της Λέσχης Ανδρίων.
Η συνέχεια δόθηκε στη μεγάλη πλατεία Γηροκομείου και ειδικότερα στο μνημείο των Ηρώων, όπου τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση και έγιναν τα αποκαλυπτήρια της εγχάραξης του ονόματος του Ανδριώτη Ανθ/γου Δημητρίου Γ. Ραΐση. Συγκινητική ήταν η ατμόσφαιρα στο άκουσμα του λόγου, που εκφώνησε η δημοτική σύμβουλος κα Αθηνά Τσατσομοίρου, μιλώντας για τον Ανθυπολοχαγό του πεζικού, που έχασε την ζωή του μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες από την ημέρα που έφυγε για τον πόλεμο. Ο Δημήτριος Γεωργίου Ραΐσης έπεσε μαχόμενος ηρωικά, κάπου έξω από το Τεπελένι, στις 21 Δεκεμβρίου 1940.
«Τα αδέλφια του προσπάθησαν να μάθουν για την τύχη του αδερφού τους μετά από χρόνια, όταν επιτέλους μπορούσαν να ταξιδέψουν εκεί. (….) Δυστυχώς, λόγω του καθεστώτος που υπήρχε για χρόνια στην Αλβανία, οι περίπου 8.000 νεκροί στρατιώτες, αξιωματικοί και άλλοι εθελοντές που αγωνίστηκαν ενάντια στον Ιταλικό φασισμό και περιέσωσαν την ελληνική τιμή δίνοντας μαθήματα ηρωισμού και ανδρείας στην ανθρωπότητα, έμειναν άταφοι ή πρόχειρα θαμμένοι στα ιερά χώματα της Β. Ηπείρου. (….) Είναι παντού οι Μεγάλοι μας Νεκροί. Ένας από αυτούς είναι και ο Δημήτρης Ραΐσης, με καταγωγή από τα Αποίκια», ανέφερε η κα Τσατσομοίρου.
Και πρόσθεσε: «Η εγχάραξη του ονόματός του στο μνημείο των πεσόντων είναι η ελάχιστη πράξη τιμής στη μνήμη ενός παιδιού ακόμα, που θυσιάστηκε για τα ιδανικά, την ελευθερία και την πατρίδα. Είναι πράξη δικαίωσης και αποκατάστασης της λησμονιάς και της αφάνειας 78 χρόνων». Ακολούθως, έγιναν τα αποκαλυπτήρια από τον Δήμαρχο Άνδρου κ. Θεοδόση Σουσούδη και τον Διοικητή του Τάγματος Εθνοφυλακής κ. Δημήτρη Κανέλλο. Κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή και μετά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου από τη Φιλαρμονική, έγινε η κατάθεση στεφάνων από εκπροσώπους όλων των φορέων.
Άπαντες πήραν θέση γύρω από την πλατεία και κατά μήκος του κεντρικού δρόμου της αγοράς, με τις φωτογραφικές μηχανές σε ετοιμότητα, προκειμένου να απαθανατίσουν τις μαθήτριες και τους μαθητές που παρέλασαν. Οι επίσημοι ανέβηκαν στην ξύλινη εξέδρα, η Φιλαρμονική του Μουσικού Συλλόγου Άνδρου έδωσε το «σύνθημα» για να ξεκινήσει η καθιερωμένη παρέλαση. Η σημαία μπροστά, πίσω της οι παραστάτες, με τις μαθήτριες και τους μαθητές να ακολουθούν. Πρώτα, παρέλασαν τα παιδιά του Νηπιαγωγείου της Χώρας, δίνοντας τη σκυτάλη κατά σειρά, στα παιδιά των Δημοτικών, του Γυμνασίου και του Λυκείου. Όλοι τους έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και σε όλους εμάς μια νότα αισιοδοξίας και ελπίδας για το αύριο.
