Τα ταξίδια του νου… (γράμμα στον Άι Βασίλη)

taxidia nou
admin
30/12/2017 11:59
 
 
 

Άραγε σκέφτηκε ποτέ κανείς ότι μπορεί να έχει κάτι που θα ‘ναι για πάντα μόνο δικό του, χωρίς εγωισμό και ιδιοτέλεια; Κι όμως μπορεί να συμβεί… Είναι τα ταξίδια του νου που σε γαληνεύουν και είναι μόνο δικά σου. Που τα κρατάς γερά φυλαγμένα μέσα σου και κάθε φορά που νιώθεις να πνίγεσαι, σαλπάρεις…

Ημέρες γιορτινές, οι συνθήκες δεν επιτρέπουν την απόδραση κι εσύ εγκλωβισμένος στην καθημερινότητα σου άρχισες να βαριέσαι και τα Χριστούγεννα και τα λαμπιόνια και τις χαιρετούρες και τις ευχές που κάθε χρόνο είναι οι ίδιες και οι ίδιες. Και πέρασαν πολλά χρόνια για να τα βαρεθείς όλα αυτά, τα οποία κάποτε -πακέτο με τον Άι Βασίλη- ήταν η πιο γλυκιά αναμονή του χρόνου…

Ξεκίνησα για το ταξίδι μου χωρίς αποσκευές, μα με γεμάτη καρδιά και άπειρες εικόνες…

Είπα ένα μεγάλο “ευχαριστώ” γι αυτά που έχω κι είναι αρκετά για να γεμίσουν τη ζωή και την καρδιά μου. Θα τα πάρω όλα μαζί μου όπως πάντα. Τα χρειάζομαι άλλωστε για να ντύνουν την ψυχή μου με ζεστασιά και τη σκέψη μου με όνειρα…

Ο καιρός είναι βροχερός και οι σταγόνες πέφτουν λυτρωτικά πάνω μου ξεδιπλώνοντας και την τελευταία πτυχή της σκέψης μου. Πάντα μου άρεσε να περπατώ στη βροχή. Ξυπνούσε μέσα μου κοιμισμένα όνειρα που λες και την περίμεναν για να ζωντανέψουν.
Έφυγα… Στο δρόμο συνάντησα πολλούς, τους είπα “καλημέρα”, μα δε μου ευχήθηκαν “καλό ταξίδι”…

Χάθηκα για ώρες, μέρες, μήνες…

Κι είναι τα ταξίδια αυτά του νου, που δεν τα προγραμματίζεις, δεν τα προετοιμάζεις μόνο απλά τα ζεις όταν νιώθεις ότι όλα γύρω σου αρχίζεις να τα ζεις μηχανικά, επιφανειακά… και ψάχνεις μια διέξοδο που θα σε επαναφέρει στη δική σου μοναδική αλήθεια που ποτέ δε θα ήθελες να χάσεις από τη ζωή σου.
Γιατί …“ταξιδεύοντας” γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου, επανασυγκροτείς τις δυνάμεις σου και βγαίνεις από το “καλούπι” που σου φόρεσαν και πολλές φορές σε παρασέρνει. Είναι δικά σου, απελευθερωτικά των δεσμών που μηχανικά άρχισες να δέχεσαι.

Κι έτσι κανείς και τίποτα δεν μπορεί πλέον να σε αποπροσανατολίσει, να σου επιβάλει, να σε αλλοιώσει. Έχεις τα “ταξίδια” σου που σου θυμίζουν τις αξίες σου, σου κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια σε όλα αυτά που με επιμονή θέλουν να εισβάλουν μέσα σου κι ας μην τα θες. Τα διώχνεις. Μένεις ακέραιος. Δε νιώθεις τίποτα αρνητικό, απλά προσπερνάς και δεν βλέπεις καν αυτούς που σε πλήγωσαν, που σε υποτιμούν, που σε διαβάλουν… Οπλίζεσαι.

Αυτό το ταξίδι ήταν σωτήριο…

Τα πολύχρωμα λαμπάκια στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο άλλαξαν, έγιναν πιο φωτεινά και τα στολίδια μοιάζουν με καινούρια… Θα κάτσω να γράψω γράμμα στον Άι Βασίλη όπως τότε που ήμουν παιδί και θα περιμένω παραμονή Πρωτοχρονιάς να έρθει…

“Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,
κάνε να μην τελειώσουν ποτέ τα ταξίδια του νου μου… κράτα τα γερά μέσα μου”…

(Editorial – my naxos (τεύχος 24)

Πόπη Αλιμπέρτη

(Visited 214 times, 1 visits today)

Leave a Comment

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*